Wśród przedmiotów odkrywanych w trakcie badań archeologicznych z okresu średniowiecza i nowożytności zabawki dla dzieci stanowią rzadkość. Dlatego odkrycie, którego dokonali archeolodzy z bolesławieckiego muzeum w 2007 r. przy ul. Piaskowej w Bolesławcu ucieszyło badaczy w sposób szczególny. Wśród niemal 18 000 fragmentów ceramiki wydobytych podczas badań archeologicznych znaleziono kilka elementów szesnastowiecznej figurki konika.

Dzięki temu, że zabawka rozpadła się wzdłuż szwu łączącego połówki ustalono kilka danych technologicznych. Do wykonania figurki użyto jasno wypalającej się gliny, schudzając ją dużą ilością piasku. Obydwie połówki odciśnięto ugniatając plastyczną masę w formach. Ślady po tym zabiegu czytelne są na nierównych powierzchniach wewnętrznych figurki, które po połączeniu przylegały do siebie tylko z zewnątrz, pozostawiając sporą szczelinę pośrodku. Pomiędzy tylnymi i przednimi nogami konia znajdują się otwory, łączące się ze szczeliną w korpusie figurki. Miały one odprowadzać powstające w procesie wypału gazy, zapobiegając zniszczeniu figurki podczas tego procesu. Połówki figurki połączono nie wygładzając krawędzi. Konika pokryto warstwą zielonego szkliwa ołowiowego, używanego do pokrywania kafli płytowych odkrytych wraz z konikiem.

Figurkę konika sklejono i zrekonstruowano, dzięki czemu odzyskała dawny kształt. Od lat stanowi interesujący element wystawy stałej Działu Ceramiki i stał się bohaterem edukacyjnej książeczki dla dzieci. Konik nie posiada siodła, ale realistycznie przedstawiono ogłowie: kiełzno, paski policzkowe, naczółek, nachrapnik, podgardle i wodze.   Nieregularną grzywę podkreślono ryciem, a rząd jeździecki ozdobiono stempelkami w postaci kółek. Wypaloną figurkę można było osadzić na patyku, tworząc rodzaj kukiełki. Nogi figurki wyprofilowane zostały w taki sposób, że umożliwiają również stabilne jej postawienie, co pozwala na wykorzystanie zabawki również jako figurki.