W latach 1313-1315 przy przeprawie przez Bóbr w Siedlęcinie (gmina Jeżów Sudecki) wzniesiono wieżę mieszkalną. Jej fundatorem był prawdopodobnie książę jaworski Henryk I. Obiekt wielokrotnie zmieniał właścicieli, aby ostatecznie w XVIII w. przejść w posiadanie rodu Schaffgotschów, do którego należał aż do końca II wojny światowej. Wieża zachowała się do dzisiejszych czasów i jest obecnie jednym z największych tego typu zabytków na terenie Europy Środkowej. Słynie z unikatowych średniowiecznych malowideł przedstawiających legendę o sir Lancelocie z Jeziora – jednym z legendarnych rycerzy Okrągłego Stołu – które każdego roku przyciągają tysiące turystów z całego świata.
W latach 2008-2014. wokół wieży prowadzono badania archeologiczne, w ramach których przeprowadzono szereg różnorodnych ekspertyz i pozyskano wiele cennych zabytków. Wśród nich znalazły się fragmenty naczyń kamionkowych pochodzących ze znanych ośrodków produkcyjnych, takich jak Bad Muskau/Triebel, Westerwalde oraz Bunzlau (Bolesławiec). Pracownicy Muzeum Ceramiki, którzy zajmowali się ich opracowaniem, sklasyfikowali 260 spośród 307 odnalezionych fragmentów jako ceramikę bolesławiecką. Zbiór ten obejmuje części garnków, naczynek aptecznych, flasz ceramicznych, dzbanów z dekoracją radełkową, dzbanów żeberkowanych, jednego naczynia z dekoracją nakładkową, talerzy, misek, termoforów i form do pieczenia bab, a także uchwyt patelni. Czas ich powstania ustalono szeroko na okres od XVI do przełomu XIX i XX w.
Więcej na temat tego znaleziska można dowiedzieć się z artykułu „Ceramika naczyniowa protokamionkowa i kamionkowa” autorstwa Barbary Glinkowskiej i Tadeusza Orawca, zamieszczonego w publikacji „Wieża książęca w Siedlęcinie w świetle dotychczasowych badań. Podsumowanie na 700-lecie budowy obiektu” pod red. Przemysława Nocunia wydanej przez Stowarzyszenie „Wieża książęca w Siedlęcinie”, Wydawnictwo Profil-Archeo i Instytut Archeologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
