Pomnik autorstwa berlińskiego rzeźbiarza Petera Breuera został ufundowany w 1902 r. przez cesarza i pruskie Ministerstwo Kultury z okazji jubileuszu 150-lecia Królewskiego Sierocińca, znanego na Śląsku ośrodka oświatowego i wychowawczego, siedziby drukarni i seminarium nauczycielskiego (dziś to kompleks budynków przy ul. Bankowej). Pomnik został wykonany z bloku śnieżnobiałego, drobnoziarnistego marmuru. Kamienny blok został wybrany przez artystę osobiście we włoskiej miejscowości Carrara, miejscu, gdzie od stuleci wydobywano najsłynniejszy materiał rzeźbiarski preferowany m.in. przez Michała Anioła. Rzeźbiarz wybrał również miejsce dla pomnika – na dziedzińcu tzw. „Starego Domu” wybudowanego w latach 1755–1764 i należącego do kompleksu Królewskiego Sierocińca. Po II wojnie światowej, w latach sześćdziesiątych, pomnik przeniesiono na cmentarz komunalny przy ul. Śluzowej, a później w 1998 r. na plac Zamkowy.