E.W. Knippel urodził się w 1811 r. w Ściegnach koło Karpacza jako syn piekarza. W 1827 r. po śmierci ojca przeniósł się do Kowar, gdzie opiekował się nim starszy o 20 lat przyrodni brat Carl Gottfried. Ze względu na talent plastyczny został oddany na naukę do pracowni F.A.Tittla, gdzie kształcił się przez 5 lat, a następnie podjął pracę jako rysownik i rytownik. Mistrza i ucznia musiała łączyć zażyłość i zaufanie, gdyż Tittel wyznaczył Knippla na wykonawcę swojego testamentu i powierzył mu opiekę nad dwoma małoletnimi synami. Po śmierci Tittla w 1836 r. Knippel przejął pracownię i początkowo prowadził ją pod dawnym szyldem, a w l. 1836-1840 wykupił warsztat od synów swojego mistrza. Swoim wspólnikiem uczynił Carla Juliusa Riedena (1802–1858), uważanego przez badaczy za najzdolniejszego twórcę ze „szkoły kowarskiej”, wcześniej pracującego w drugim warsztacie graficznym w Kowarach, należącym do C.T. Mattisa. Firma Rieden & Knippel kontynuowała zamierzenia wydawnicze Tittla. Zmieniono jednak technikę wykonywania prac, zastępując stosowaną wcześniej akwafortę – litografią, pozwalającą uzyskać w prostszy i szybszy sposób większe nakłady odbitek bez straty ich jakości. Aby pozyskać nowe kręgi odbiorców poszerzono również tematykę widoków. Oprócz panoram i widoków górskich, miast, pałaców i zamków, artyści zaczęli przedstawiać rodzący się krajobraz przemysłowy: huty, odlewnie, fabryki. Oprócz zakładów przemysłowych z okolic Jeleniej Góry (m.in huty szkła “Józefina” w Szklarskiej Porębie, przędzalni lnu w Mysłakowicach) uwieczniano również te, które powstawały na Górnym Śląsku. Powstał w ten sposób cykl około 80 litografii, które należą do najlepszych w dorobku artystów. Najbardziej oryginalne to nocne widoki zakładów przemysłowych, uzyskiwane prostą metodą: czarny rysunek odbijano na zadrukowanym na ciemnoniebiesko papierze, jedynie refleksy świetlne (blask palenisk pieców, poświata zachodzącego słońca) podmalowywano czerwoną barwą.

Po śmierci Riedena w 1858 r. Knippel samodzielnie kierował wydawnictwem aż do końca swego sędziwego życia w 1900 r. Przez krótki czas pracownię prowadził następnie jego syn Ludwig. W 1908 r. właścicielem firmy został litograf W. Müller, który nabył prawa do posługiwania się dawną nazwą.