W minionym tygodniu w Haus Schlesien w Königswinter zorganizowano konferencję „Droga w nieznane – ucieczka i wypędzenia Polaków i Niemców po zakończeniu II wojny światowej“, poświęconą różnym aspektom tematyki przesiedleń. Seminarium, w którym uczestniczyli naukowcy, muzealnicy i animatorzy kultury z Niemiec i Polski odbyło się w 70 rocznicę zakończenia wojny, zmiany granic oraz wynikających z tego przymusowych przesiedleń w Europie Środkowej i Wschodniej.
Stronę polską, obok przedstawicieli muzeów z Zielonej Góry, Nysy, Kamiennej Góry i Dzierżoniowa, reprezentował także pracownik naukowy Muzeum Ceramiki w Bolesławcu. Tadeusz Orawiec w prelekcji, zatytułowanej „Wypędzeni – problem, który może służyć zbliżeniu?” skupił się na rzadko poruszanym wątku koegzystencji przedstawicieli narodowości niemieckiej i polskiej w okresie powojennym. Omówił konkretne przypadki i sytuacje, jakie miały miejsce w Bolesławcu w latach 40. i 50. XX w., które udało się opracować na podstawie wspomnień i zebranych materiałów źródłowych. Ludzie ci, zostali przez wielką historię zmuszeni do życia przez jakiś czas obok siebie, czasem nawet pod jednym dachem. Mimo niedawnego zakończenia wojny rzadko okazywali sobie wzajemną wrogość czy niechęć w codziennych relacjach, o wiele częściej stosunki między nimi były dobrosąsiedzkie, a nawet przyjacielskie.
Referat pracownika Muzeum Ceramiki w Bolesławcu był ważnym głosem w dyskusji i spotkał się z dużym zainteresowaniem ze strony uczestników i słuchaczy z Polski, jak i Niemiec. Konferencja pokazała, iż temat przesiedleń, choć dla młodego pokolenia być może odległy, jest ważny i nadal aktualny. Udowodniła, że można i trzeba na ten temat rozmawiać w sposób merytoryczny, sprzyja to bowiem dialogowi, wzajemnemu poznaniu i zrozumieniu kolejnych pokoleń Europejczyków.
