14 sierpnia 2021 r. zmarł ks. mgr Edward Bober – założyciel i wieloletni proboszcz parafii pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wieloletni dziekan Dekanatu Bolesławiec Zachód, kanonik gremialny Legnickiej Kapituły Katedralnej, prałat domowy Jego Świątobliwości Jana Pawła II. Był postacią o wielkim autorytecie i niekwestionowanych zasługach dla naszego miasta, za które otrzymał w 2000 r. tytuł Honorowego Obywatela Miasta Bolesławiec.
Ksiądz Edward Bober urodził się 12 czerwca 1930 roku w Domaradzu, wsi leżącej w powiecie brzozowskim, wówczas w województwie lwowskim (obecnie województwo podkarpackie). W 1937 r. podjął naukę w tamtejszej szkole podstawowej, jednak jego edukację przerwał wybuch II wojny światowej. Tuż po wojnie ukończył szkołę podstawową, a po niej – gimnazjum. W 1948 r. wyjechał do Wrocławia, gdzie uczył się w katolickim liceum klasycznym, a następnie podjął studia w Wyższym Seminarium Duchownym. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 maja 1955 r. we Wrocławiu z rąk biskupa Antoniego Pawłowskiego. Zanim trafił do Bolesławca, odbywał posługę w innych miastach dolnośląskich. Pierwszym miejscem, do którego został skierowany jako młody wikary, była parafia pw. św. św. Apostołów Piotra i Pawła w Sycowie. Po roku, za odmowę współpracy z ówczesnymi władzami (nie zgodził się donosić o tym, co się dzieje w kurii biskupiej i seminarium duchownym), został zmuszony do wyjazdu do Kamiennej Góry, gdzie był wikarym w parafii pw. św. św. Piotra i Pawła. Kolejnym miejscem jego posługi była parafia w Marciszowie, gdzie powierzono mu funkcję proboszcza.
W połowie 1969 r. został skierowany do Bolesławca, gdzie otrzymał zadanie kompleksowego remontu dawnego kościoła ewangelickiego na Placu Zamkowym z przeznaczeniem na świątynię nowo tworzonej wspólnoty. Obiekt ten po 1945 r. przestał pełnić funkcje religijne. W 1966 r. władze Bolesławca przeznaczyły go na magazyn Bolesławieckiej Fabryki Fiolek i Ampułek „Polfa”, a 31 lipca 1968 r. wydział ds. wyznań Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu wydał zgodę na wydzierżawienie go kościołowi rzymskokatolickiemu. W momencie przejęcia przez kurię świątynia była zniszczona w 70%. Konieczny był remont dachu wraz z wymianą więźby, wstawienie nowych okien, całościowy remont wieży, usunięcie jednej kondygnacji empor, wymiana drewnianych podpór empor na murowane, wymiana posadzek, remont elewacji, wykonanie nowych instalacji i tynków wewnątrz. Ponadto zaplanowano prace adaptujące obiekt do nowych funkcji: część empor postanowiono przebudować na sale katechetyczne, a partię południową za ścianą ołtarzową zamierzano podzielić na trzy kondygnacje i urządzić w niej plebanię, zakrystię, kancelarię parafialną, bibliotekę parafialną oraz mieszkania dla księży. Niezbędne było także nabycie całego wyposażenia i sprzętów liturgicznych. Prace, realizowane przez ekipę budowlaną kierowaną przez brata księdza Edwarda – Mieczysława Bobera, posuwały się bardzo szybko. W czerwcu 1969 r. rozpoczęto odgruzowywanie obiektu, a już w nocy z 24 na 25 grudnia tego roku w częściowo odnowionym wnętrzu odprawione została pierwsza msza św. – uroczysta pasterka. Z dniem 1 stycznia 1970 r. ks. E. Bober został mianowany rektorem nowego kościoła, a następnie uzyskał funkcję dziekana nowego dekanatu – Bolesławiec Zachód (1 maja 1971 r.) oraz godność prałata (15 października 1971 r.). Wyremontowana świątynia została konsekrowana przez ks. abp. Bolesława Kominka 18 kwietnia 1971 r., a nowa bolesławiecka parafia została erygowana 1 lipca 1972 r. Ks. E. Bober, którego ustanowiono jej proboszczem, przez kolejne lata nieustannie wyposażał kościół w niezbędne sprzęty i przedmioty liturgiczne.
W 1981 r. ks. E. Bober pozyskał dla parafii zabytkowy budynek dawnej pastorówki przy placu Zamkowym 2/3. W kolejnych latach przeszedł on gruntowny remont połączony z rozbudową. Nadbudowano drugą kondygnację i zmieniono dach, wzmocniono fundamenty oraz wymieniono wszystkie stropy, stolarkę okienną i instalacje wraz z tynkami. W obiekcie powstała nie tylko plebania, ale także kancelaria parafialna, sala duszpasterska, dwie sale katechetyczne oraz kuchnia dla ubogich i potrzebujących.
Po zakończeniu prac w kościele parafialnym ks. E. Bober przeprowadził kapitalny remont kościoła filialnego pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Bożejowicach. Wymieniona została część krokwi dachowych, wykonano nowe posadzki i sufit oraz dodano nowe wyposażenie. Do bocznej świątyni dobudowano również dużą salę katechetyczną, która służy obecnie jako zakrystia. Następnie rozpoczęła się budowa kościoła filialnego pw. Matki Bożej Różańcowej w Otoku, którą ukończono w 1987 r. W latach późniejszych oba kościoły filialne zostały odłączone od parafii MBNP w Bolesławcu w celu stworzenia nowej parafii w Bożejowicach z kościołem filialnym w Otoku. W 1987 r. roku ks. E. Bober rozpoczął budowę kolejnego kościoła filialnego – pw. św. Stanisława Kostki – w Łące. W późniejszym okresie i ten kościół zmienił swoją przynależność i został włączony do nowo powstałej parafii pw. Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, wydzielonej z parafii MBNP w Bolesławcu. Teren pod budowę nowej świątyni parafialnej przy ul. Orzeszkowej w Bolesławcu uzyskano także dzięki staraniom ks. E. Bobera. On także przyczynił się do przeniesienia z cmentarza przy ul. Śluzowej na plac Zamkowy pomnika „Jezus, przyjaciel dzieci”, wykonanego w 1902 r. przez berlińskiego rzeźbiarza Petera Breuera i ustawionego pierwotnie przy budynku Królewskiego Sierocińca, mieszczącym (obecnie oddział Archiwum Państwowego. Ponadto był głównym inicjatorem budowy nieopodal ul. Willowej (obecnie plac Świętego Krzyża) Krzyża Milenijnego o wysokości 27 m, odsłoniętego i poświęconego w 2003 r.
Ksiądz E. Bober dał się także poznać jako aktywny duszpasterz, dzięki któremu powstało wiele ugrupowań formacji religijnej – od Liturgicznej Służby Ołtarza po Stowarzyszenie Rodzin Katolickich. Założył Międzyparafialny Klub Sportowy, łączący ewangelizację młodzieży z zaszczepianiem pasji sportowych i turystycznych. Co roku z okazji święta patrona młodzieży – św. Stanisława Kostki organizował piesze pielgrzymki do kościoła w Bożejowicach. W czasie jego duszpasterzowania do seminarium duchownego wstąpiło dziesięciu młodych mieszkańców parafii. Aktywnie działały liczne formacje lektorów i ministrantów, chór parafialny oraz schola dziecięca i młodzieżowa. Ponadto przy kościele funkcjonowała kuchnia dla ubogich, utrzymywana z dotacji parafii i Caritasu. Codziennie rozdawano posiłki dla wszystkich parafian potrzebujących wsparcia.
Po przejściu na emeryturę w 2006 r. ks. E. Bober został rezydentem parafii MBNP w Bolesławcu.
Msza Święta za duszę Zmarłego odbyła się w kościele pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy we wtorek 17 sierpnia, a pogrzeb – 18 sierpnia 2021 r. w jego rodzinnej miejscowości – Domaradzu.
