Zabudowa ulic Willowej, Leśnej i Obrońców Westerplatte była pierwszym etapem realizacji zakrojonego na szeroką skalę konkursu na urbanistyczne zagospodarowanie południowej części miasta z 1910 r. Wzniesione tu malownicze i komfortowe wille nawiązywały do angielskich rozwiązań propagowanych przez jednego z członków jury bolesławieckiego konkursu – H. Muthesiusa. W większości są to malownicze budynki o zróżnicowanej bryle architektonicznej urozmaiconej przez zastosowanie licznych wykuszy, okien dachowych, loggii, galerii i balkonów. Najczęściej przykryte są dachami wielospadowymi bądź naczółkowymi o dużych, często przełamanych połaciach. Elewacje pozbawione dekoracji historycznych posiadają liczne otwory okienne o różnorodnych formach z podziałem szczeblinowym i okiennicami, a szczyty często oblicowane są fachwerkiem bądź odeskowane.