W 1908 r. władze Bolesławca podjęły decyzję o powstaniu Muzeum Miejskiego, które zlokalizowano w obiekcie powstałym dzięki połączeniu domu mieszkalnego z basztą należącą do systemu fortyfikacji miejskich. Budowę prowadził P. Gansel, przedstawiciel słynnego w całej okolicy rodu Ganselów, według projektu architekta miejskiego E. Balzera. W roku 1911 Muzeum zostało udostępnione dla zwiedzających. Znaczną część środków na jego działalność przeznaczył urodzony w Bolesławcu kolekcjoner Max Hoehne, dzięki czemu w momencie otwarcia muzeum mogło poszczycić się imponującymi zbiorami. Eksponowano tu zbiory etnograficzne, przedmioty związane z przeszłością miasta i ziemi bolesławieckiej, w tym miejscową ceramikę. Działalność powojenną muzeum rozpoczęło w 1953 r., budując od podstaw kolekcję bolesławieckiej kamionki. Obecnie w Muzeum Ceramiki znajduje się około 6 000 eksponatów – od najstarszego naczynia z XIII w. przez typowe wyroby brązowe, ceramikę stempelkową, naczynia powstałe w bolesławieckiej Zawodowej Szkole Ceramicznej po produkcję współczesną.
W ogrodzie na tyłach muzeum mieści się lapidarium, w którym gromadzone są rzeźby, epitafia i fragmenty detali architektonicznych z terenu powiatu bolesławieckiego częściowo pochodzące z przedwojennej kolekcji.