Jednym z najznaczniejszych budynków wzniesionych w II poł. XIX wieku na terenie południowej, eleganckiej dzielnicy miasta był gmach loży masońskiej. Bolesławiecka loża masońska „Pod Złotym Łańcuchem” została założona w roku 1849 przez 15 członków, którzy wywodzili się z elit gospodarczych i kulturalnych miasta. W kolejnych latach liczba masonów rosła, co spowodowało konieczność wzniesienia nowej, reprezentacyjnej siedziby. Imponujący gmach przy ul. M. Brody zaprojektowany przez E. Hotopa wybudował C. Till w 1885 r. Loża jest przykładem budowli w stylu północnego renesansu, z kontrastowo zestawionymi płaszczyznami elewacji z czerwonej cegły i bogatego detalu architektonicznego wykonanego z jasnego kamienia. Pierwotnie budynek loży zwieńczony był balustradą i nakryty płaskim dachem. Obecny stromy dach powstał w wyniku przebudowy najprawdopodobniej w latach 30. XX w.
W marcu 1933 r. działalność lóż masońskich uznano na terenie Niemiec za nielegalną i bolesławiecka loża została zlikwidowana, a w gmachu urządzono siedzibę młodzieżowej organizacji nazistowskiej.