Od początku maja w Muzeum Ceramiki (Dział Ceramiki, ul. Mickiewicza 13) w Bolesławcu można oglądać wystawę fajansu włocławskiego z l. 70., 80. i 90. XX w. Na ekspozycji zaprezentowano około 200 najpiękniejszych naczyń o rozmaitych formach i charakterystycznej, kwiatowej dekoracji, powstałych w ramach „Biennale Fajansu Włocławskiego”.
Tradycje ceramiczne Włocławka sięgają 2 połowy XIX w. Przedwojenne zakłady były jednymi z największych i najprężniej działających producentów ceramiki w II RP. Po 1945 roku fabryki połączono w jedno przedsiębiorstwo pod wspólną nazwą Włocławskie Zakłady Ceramiki Stołowej. Obecnie tradycje fajansu włocławskiego kontynuuje prywatny zakład Fabryka Fajansu Włocławek.
Włocławskie wyroby początkowo zdobiono przy pomocy kalki i podmalowywania. Następnie powstała charakterystyczna dekoracja w postaci bukiecików kwiatów, którą wykonywano pędzlem. Lata 30. XX w. to głównie dekoracja natryskowa przy użyciu szablonu oraz nanoszona za pomocą kalki. W latach 50. XX w. powstała typowa dla fajansu włocławskiego dekoracja przedstawiająca kujawskie motywy kwiatowe w kolorach kobaltu, rzadziej brązu i zieleni., którą stosowano do l. 80. XX w.
W 1952 roku przy przedsiębiorstwie powołano Ośrodek Wzorcujący. W słynnych zakładach pod nadzorem najlepszych projektantów produkowano elementy zastawy stołowej, wazony, zegary, lampy, amfory, świeczniki, pojemniki i naścienne talerze dekoracyjne.
rezentowane na ekspozycji wyroby pochodzą z Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. Ekspozycja w bolesławieckim Muzeum Ceramiki to świetna okazja, by porównać powojenną ceramikę dwóch prężnie rozwijających się ośrodków – Bolesławca i Włocławka. Te dwa ceramiczne światy o odmiennej tradycji i technologii wytwarzania łączy kolorystyka zdobień. W obydwu ośrodkach królowały bowiem kobaltowe zdobiny nanoszone podszkliwnie na jasny czerep naczynia.
