Wykonany w 1753 r. Wielki Garniec – symbol lokalnego rzemiosła garncarskiego – początkowo prezentowano w niewielkim domku przy ul. Zgorzeleckiej, gdzie mieścił się zakład jego twórcy – J.G. Joppego. Z czasem domek z Wielkim Garncem stał się jednak przeszkodę komunikacyjną. Kiedy zakład został przejęty przez Moritza Reinholda, kolosa przeniesiono w bardziej reprezentacyjne miejsce – na miejskiej promenadzie.
W zbiorach Muzeum Ceramiki znajdują się zdjęcia dokumentujące moment rozbiórki domku, w którym prezentowano Wielki Garniec mistrza Joppego przy ul. Zgorzeleckiej.
Przeniesienie Wielkiego Garnca na promenadę było wielkim wydarzeniem, o którym rozpisywały się miejscowe gazety. 28 października 1893 r. 18 silnych mężczyzn, murarzy i cieśli, 18 silnych mężczyzn, murarzy i cieśli, przez 1,5 godziny niosło olbrzyma na specjalnie wykonanych drewnianych noszach dzisiejszymi ulicami Łokietka i Kubika. Wielki Garniec przeniesiono do baszty przy stawie miejskim, gdzie można go było podziwiać wraz z innymi wyrobami rzemiosła ceramicznego. Przed wyruszeniem zaśpiewano piosenkę pożegnalną napisaną przez jednego z mieszkańców miasta specjalnie na tę okazję:
Jesteś słynny w całym świecie
I przynosisz piękny pieniądz
Teraz musisz nas opuścić
Powędrujesz do nowego domu
Tam będziesz obcych cieszył
Żegnaj, musimy się rozstać.
Ponowne przenosiny Wielkiego Garnca miały miejsce w 1909 r., kiedy trafił do nowo powstałego Muzeum Miejskiego, gdzie był prezentowany do 1945 r.