Zadaniem uczestników konkursu była poprawna identyfikacja 3 bolesławieckich budynków na podstawie zamieszczonych zdjęć detali związanych z herbem miasta Bolesławiec. Cieszy nas duże zainteresowanie wydarzeniem.
Nagrodami w konkursie są wydane przez Muzeum Ceramiki publikacje „Ceramika bolesławiecka w kolekcjach muzealnych”. Książka prezentuje wybór najciekawszych i najbardziej wartościowych bolesławieckich wyrobów ceramicznych, od naczyń z 2. poł. XIII w. po współczesne projekty, powstałe w trzech największych bolesławieckich zakładach. Nagrody można odbierać od 17 sierpnia 2022 r. w Dziale Historii Miasta przy ul. M. Kutuzowa 14 (od poniedziałku do soboty w godz. 10.00–16.00, w niedziele w godz. 11.00–16.00).
Lista osób nagrodzonych w kolejności nadesłania odpowiedzi
Kamil Rzepecki, Julianna Poliwka, Tadeusz Łasica, Łukasz Nadwodny, Sławomir Guzowski, Józef Jabłoński, Joanna Wiaderna, Henryk Stankiewicz, Ewa Hałka, Elżbieta Kupczak, Andrzej Gołębiewski, Susan Madison.
Serdecznie gratulujemy wszystkim nagrodzonym!
Budynek przepompowni ścieków o dekoracji łączącej cechy neoromańskie z północnym neorenesansem, powstał w 1903 r. Był istotnym elementem nowoczesnego systemu kanalizacyjnego miasta, który został wykonany w l. 1902-1904. Obiekt został wyposażony w urządzenia umożliwiające wstępne oczyszczenie ścieków z zanieczyszczeń fizycznych, które następnie przepompowywano kanałem na pola irygacyjne nad lewym brzegu Bobru.
Gmach powstał w latach 1861–1864 według projektu architekta Roberta Oppermanna z Görlitz. Potężna budowla z czwartą pod względem wysokości wieżą w mieście (38,6 m) wyróżnia się spośród zabudowy malowniczymi neogotyckimi formami. Kryje jedno z najpiękniejszych wnętrz w Bolesławcu – aulę o bogatym wystroju, z ciekawym programem ikonograficznym. Budynek gimnazjum otoczono parkiem nawiązującym do rozwiązań angielskich, którego projekt zlecono w roku 1865 Eduardowi Petzoldowi, wybitnemu architektowi ogrodów. Tu też w 1877 r. wzniesiono pomnik Martina Opitza (niezachowany) dłuta Hermanna Michaelisa, wrocławskiego rzeźbiarza i wykładowcy w Królewskiej Szkole Sztuki, Budownictwa i Rzemiosła w ówczesnym Breslau.
Znajdujące się przy zachodniej elewacji Bazyliki Maryjnej kamienne rzeźby św. Jadwigi, Matki Bożej, św. Józefa i św. Jana Nepomucena, dłuta Georga Leonharda Webera, zostały wykonane w 1723 r. na zlecenie bolesławieckiego burmistrza Sebastiana Wolfgeila. Ustawiono je na postumentach zdobionych godłem Bolesławca lub herbem fundatora. Początkowo usytuowane były na moście przy Dolnej Bramie. W 1867 r. brama została rozebrana w trakcie procesu przekształcania obwarowań miejskich w planty, a rzeźby przeniesiono przed wejście zachodnie fary miejskiej. W tym samym roku przed wejściem południowym świątyni stanęły także figury św. Rocha i św. Sebastiana, wykonane przez tego samego rzeźbiarza. Pierwotnie zdobiły one most Bramy Górnej, którą rozebrano w już w 1823 r
Muzeum Ceramiki
11.00-17.00
Centrum Dawnych Technik Garncarskich
nieczynne
Punkt Informacji Turystycznej
10.00-16.00
Muzeum Ceramiki
11.00-17.00
Centrum Dawnych Technik Garncarskich
nieczynne
Punkt Informacji Turystycznej
10.00-16.00
Muzeum Ceramiki
nieczynne
Centrum Dawnych Technik Garncarskich
nieczynne
Punkt Informacji Turystycznej
nieczynne
Muzeum Ceramiki
nieczynne
Centrum Dawnych Technik Garncarskich
nieczynne
Punkt Informacji Turystycznej
nieczynne
