logo projektu interreg cz_pl
Strona internetowa wykonana w ramach projektu nr CZ.11.4.120/0.0/0.0/15_006/0000086 pn „Bolesławiec-Vrchlabí – aktywna transgraniczna współpraca muzeów”, dofinansowanego przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu INTERREG V-A Republika Czeska – Polska 2014-2020.

   kontakt | PL | CZ | EN

Skarb z epoki brązu

Skarb z epoki brązu W kwietniu 2007 r. do bolesławieckiego Muzeum Ceramiki trafiło 16 przedmiotów wykonanych z brązu, odnalezionych w Starej Olesznej. Znalezisko sklasyfikowano jako „skarb z epoki brązu”. W jego skład wchodzi 10 sierpów z guzem, 2 szpile, 2 bransolety i 2 siekierki. Na zasadzie analogii depozyt przypisano do kultury łużyckiej z IV okresu epoki brązu (1000-800 r. p.n.e.). Przedmioty te nie noszą śladów użytkowania, a część sierpów posiada widoczne szwy odlewnicze. Ozdoby reprezentują formy i zdobnictwo charakterystyczne dla kultury łużyckiej. Termin „skarb” w archeologii odnosi się wyłącznie do znalezisk ruchomych, zdeponowanych celowo przez jedną lub więcej osób. Z zasady określa się nim najcenniejsze przedmioty z danego okresu historycznego. Skarb ze Starej Olesznje mógł zostać ukryty jako forma przechowania majątku lub w celach kultowych. Jego elementy porównano z podobnymi zabytkami znalezionymi na Dolnym Śląsku. Technologia produkcji brązu, będącego stopem miedzi (90%) i cyny (ok. 10%), nie była łatwa – wymagała sporych umiejętności i stanowiła domeną wyspecjalizowanych odlewników. Z tego powodu wyroby brązowe były wyznacznikiem statusu społecznego, a znaleziska gromadne tych przedmiotów świadczą o kumulacji bogactw w rękach pojedynczych osób, co może wskazywać na występujące różnice w zamożności i prestiżu społecznym ludności kultury łużyckiej. Do wytopu brązu używano tygli glinianych, natomiast do odlewania wyrobów stosowano formy jamowe i muszlowe wykonane z kamienia bądź tzw. formy niszczejące z gliny, które służyły do bardziej skomplikowanych odlewów wykonywanych przy użyciu metody „na wosk tracony”. Metoda ta polegała na oblepianiu gliną woskowego modelu przedmiotu, który z kolei wkładano do ognia w celu wypalenia formy oraz wytopienia i wylania przez specjalny otwór wosku. Później do formy wlewano płynny brąz, który zastygał. Rozbijano glinianą formę i uzyskiwano gotowy wyrób. W celu zwiększenia temperatury paleniska używano skórzanych miechów zaopatrzonych w gliniane dysze. Aby brąz się stopił, należało uzyskać temperaturę 940-1100oC. W ten sposób produkowano różne przedmioty – od ozdób po części stroju, narzędzia i broń. Niestety archeolodzy nie zawsze potrafią dociec, jakimi motywami kierowały się osoby deponujące cenne przedmioty. Mogło to być zachowanie w obliczu zagrożenia, ale także działanie związane z kultem. Znane są depozyty będące intencjonalną ofiarą składaną bóstwom lub siłom nadprzyrodzonym.

Godziny otwarcia
w dni świąteczne
w maju 2024 r.

1 maja (środa)
Święto Pracy

Muzeum Ceramiki

11.00-17.00

Centrum Dawnych Technik Garncarskich

nieczynne

Punkt Informacji Turystycznej

10.00-16.00

3 maja (piątek)
Święto Konstytucji 3 maja

Muzeum Ceramiki

11.00-17.00

Centrum Dawnych Technik Garncarskich

nieczynne

Punkt Informacji Turystycznej

10.00-16.00

19 maja (niedziela)
Zielone Świątki

Muzeum Ceramiki

nieczynne

Centrum Dawnych Technik Garncarskich

nieczynne

Punkt Informacji Turystycznej

nieczynne

30 maja (czwartek)
Boże Ciało

Muzeum Ceramiki

nieczynne

Centrum Dawnych Technik Garncarskich

nieczynne

Punkt Informacji Turystycznej

nieczynne

Skip to content