Dzisiejsze Termy Bolesławiec przy ul. Zgorzeleckiej już przed wojną były miejscem odpoczynku i relaksu bolesławian. Zachodnia, starsza część obiektu, pełniąca rolę łaźni miejskiej, została wzniesiona w 1895 r. Inwestycję wsparł bolesławiecki radca finansowy Albert Kessler, który pokrył większość kosztów budowy.
Do dwukondygnacyjnego korpusu z poddaszem przylegały niższe skrzydła boczne, które skontrastowano z elewacją korpusu również kolorystycznie. Całość uzyskała wystrój klasycystyczny z elementami neorenesansu włoskiego. Na fasadzie, po bokach wejścia, powyżej okien parteru umieszczono napis: „Städtisches Bad Kesslers Stiftung” (z niem.: Łaźnia miejska fundacji Kesslera). W hallu wmurowano mozaikę z napisem „Salve” (z łac.: Witaj). W poszczególnych pomieszczeniach usytuowano urządzenia kąpielowe.
Obiekt został dostawiony do północnej elewacji istniejącego budynku łaźni miejskiej. Ponieważ ówczesny konserwator krajowy nie pozwolił na zburzenie pozostałości po dawnych fortyfikacjach miejskich na plantach, w obręb murów obwodowych pływalni włączono XV-wieczną basztę. Basen otwarto w 1914 r.
Nowo powstała dwukondygnacyjna część otrzymała wysoki, czterospadowy, w znacznej części przeszklony dach. Do dekoracji wnętrza hali użyto kafli ceramicznych o różnych odcieniach morskiej zieleni, dekorowanych ornamentem geometrycznym i motywem wolich oczu. Całość uzupełniał zespół rzeźb podkreślających przeznaczenie obiektu, z których do dziś zachowały się jedynie niewielkie owalne płaskorzeźby wyobrażające konika morskiego i kormorana oraz monumentalne reliefy w piaskowcu autorstwa bolesławieckiej artystki Jenny Bary-Doussin, rozdzielone napisem o treści: „Kommt und eilt nach der Stätte, die ein Freund euch hat bereitet, dass nach herrlicher Erquickung krafterfüllt ihr weiter schreitet” (z niem.: Przybywajcie, śpieszcie do tego miejsca, które przyjaciel wam przygotował, abyście po wspaniałym pokrzepieniu, pełni sił mogli dalej iść).
