Wystawa „Formy i ludzie” prezentuje twórczość trzech bolesławian:
* fotografia – Grzegorz Sidorowicz
* rzeźby – Marek Zyga
* teksty – Jacek Pałka.
Bohaterowie wystawy to trzy różne osobowości, trzy rodzaje wrażliwości, trzy punkty widzenia świata. Łączy ich jedno – potrzeba kreatywności, twórczego działania i brak lęku przed kontrowersyjną interpretacją otaczającego nas świata.
Grzegorz Sidorowicz
„… wszedłem do galerii.
Rozświetlało ją dziwne światło przenikające przez sufit.
Przyjrzałem się fotografiom, one również promieniowały tym samym
blaskiem. Podszedłem do pierwszej z nich. Przedstawiała człowieka na
skraju świata. Dotknąłem delikatnie powierzchni zdjęcia
i spostrzegłem, że to, co brałem za fotografię, jest po prostu oknem.
Wszystkie fotografie okazały się oknami.
Pootwierałem je na oścież. Za oknami stali ludzie i ciekawie zaglądali
do środka. Chciałem spytać, gdzie podziały się fotografie, ale nikogo
nie było. Oparłem się o ścianę i przymknąłem oczy.
Chciałem odejść, ale nie mogłem.
Usłyszałem szepty, rozmowy, śmiech. Rozejrzałem się dookoła.
Otaczał mnie korowód barwnych posągów.
Spojrzałem na siebie, byłem jednym z nich…”
Jacek Pałka
Jak żyjesz?- spytała P.
Której nie widziałem od wojny
Tak w skrócie,
w trzydziestu słowach opowiedz – poprosiła
Hmmm
Single white male
Jedno dziecko
Dwadzieścia metrów kwadratowych w centrum
Ogrzewanie gazowe
Tysiąc pięćset miesięcznie brutto
Linia kredytowa
Prawie spłacone DVD i rower
Nie mam samochodu
Trzy razy zmieniałem lek antydepresyjny
Teraz czuję się dobrze
Piję piątego heinekena
Trzydzieści słów
Nie zmieściłem się
Marek Zyga
Prace, które prezentuję, wykonane są z gliny szamotowej. Fascynuje mnie jej chropowata struktura. Przy pomocy odciskania, odlewania, formowania staram się wydobyć jej rozmaitość. Szukając pomysłów, zbieram kamienie, metalowe odpady, które są dla mnie inspiracją. To ich przypadkowość powoduje, że prace są niepowtarzalne. Dążąc do zachowania harmonii pomiędzy używanymi materiałami – pamiętam, że glina jest najważniejsza. Mam nadzieję, iż to połączenie jest udane. Stosując pigmenty, angoby czy szkliwa, dbam o to, aby były spójne kolorystycznie, a w miejscach, gdzie są wyraźnie zróżnicowane, nie kłóciły się ze sobą. Efekt finalny stawiam na równi w kategorii sztuki i rzemiosła. Ważna jest treść, ale też i forma. Staram się, by moje prace podobały się zarówno wyrafinowanemu, jak i szerokiemu odbiorcy.
